من طرف [size=24][size=18]يا اهلا بيكم معانا فى الجزء الثانى من يومياتى 
ولمتابعة الجزء الاول بـ حلقاته الخمس اتفضل من هــــــنا
** ودلوقتى الحلقة الاولى من الجزء الثانى **
(- اول يوم طحن وفرم - )
كنا وقفنا عند الاخ ( سلامة ابو كرش) وهو بيقولى استنانى فى الباص اللى هايرحلونا فيه قصدى هايوصلنا الفندق اللى هاشتغل فيه
طلعت الباص بكل تفاؤل وانا ببتدى اول يوم ليا فى الغربة بقه
انا : سلامو عليكم يا شباب
الشباب : وعليكم السلام دا كان رد من واحد نايم فى اخر الباااااااااااااااااااااااااااااااص
انا : طب فين يا جماعة الناس اللى رايحة الفندق
واحد تقريبا مسطول : خير يا عم
انا : خير ان شاء الله اصل انا رايح معاهم
نفس المسطول : رايح فين هيا رحلة ( اه دا شكله مصدق انه مهم ولا ايه )
انا : لاء رحلة ايه يا راجل وانا بالبراشوت اللى انا لابسه ده بس دا الاستاذ سلامة اللى قالى انى هاروح الفندق
المسطول : طب اقعد لما نوصل ابقى انزل ورايا (دا عايشها اوى الكابتن بس ماشى )
وصلنا الفندق بالسلامة ولاحظت الاتى :
ان زمايلنا اللى كانوا شغالين باليل كانوا واقفين على الباب بره فى الشارع والجو قالب على ثلاجة 120 قدم
وكمان شكلهم زى ذئاب الجبل كل واحد منهم رافع الجاكت ولابس كوفيه و مقنفد على نفسه اوى
انا قلبى اتخطف بصراحة لان ده معناه انى هاقف مكانهم كده - يا صباح المرمطة هيا دى مكاتب الاستقبال اللى هانشتغل فيها زى ما قالولنا فى مصر ؟؟
نزلنا من الباص و الباص مشى ولقيت نفسى مع اتنين غيرى
الكابتن المسطول و واحد تانى شكله كده اسيوى ( ودى كانت اول مرة اعرف ان معانا فى الشركة اسيويين )
طبعا الكابتن المسطول ده كان بيتصرف بقيادية اوى اول ما نزل كالتالى :
عدل هدومه وشد نفسه اوى وكح حكتين
براكااااااااش جو زير --- go there -- يعنى روح هناك
لقيت الاخ الاسيوى راح جارى جرى على البوابة ووقف ولا اسد قصر النيل
انا طبعا واقف اتفرج زى الاهبل
بعد سيادة العميد قصدى الزميل بصلى وقالى : انت ايه اللى موقفك كده ما تروح على البوباة الخلفيه يلا وخد معاك جهاز
انا : جهاز ايه وفين البوباة الخلفية دى وهاعمل ايه انا على البوابة انا مش فاهم حاجة
الاخ الظابط : هو انت كنت شغال فين قبل كده
انا : فى شركة كمبيوتر
حضرة الامباشى : شركة كمبيوتر ايه؟؟؟ الشركة مش واخدة اى شركات كمبيوتر كأمن
انا : لا انا كنت شغال فى شركة كمبيوتر فى مصر بكل تلقائية
سيادة المخبر : وانا مالى ومال مصر انا بسالك قبل ما يجيبوك هنا فى الفندق كنت شغال فين؟؟
انا : مكنتش دا اول يوم شغل ليا وعشان كده مش عارف الهوا من العما
حضرة الكومستبل : اااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااه جديد سيادتك
ااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااه
( مش عارف ليه طلبت معاه ينهق لما قولتله انى جديد )
انا : هو عيب انى اكون جديد ولا ايه ؟؟ انا ممكن اروح لو وجودى منرفز سيادتك يعنى
( وعلى فكرة اللى بيكلمنى ده لابس زيى بالظبط يعنى بالبديهة كده يبقى زميلى بس اقدم منى طبعا )
معالى امين الشرطة : لا يا اخويا ماتمشيش تعالى معايا
دخلنا مكتب مكتوب عليه ( الامــــن )
راح سيادته وبكل الاطة قاعد على المكتب و ماسك ورقة وقلم وسالنى
اسمك ورقمك وجنسيتك
ا
نا : اسمى هيثم .........الشاعر
ورقمى : 010 14.......
البيه المحقق : انت هاتهزر يا بنى رقم هويتك ايه؟؟
انا : اه طبعا بهزر مهزرش ليه ما انا حاسس انى واقع فى فيلم اسماعيل يس فى الكويت
رقم ايه انا اعرف حاجة؟؟؟ بقولك انا جدييييييييييد لسه السوليفان عليا اهو تقولى رقم هويتك
وبعدين كل واحد اكلمه يقولى اسمك ايه؟؟ هو انتم تايه منكم حد هنا ولا ايه؟
وبتسالنى عن جنسيتى ليه؟؟؟؟ شايفنى بتكلم ايه ؟؟؟ ولا لازم اعلق العلم على قفايا
طبعا انا عمال ارص الكلام ده كله وهو مبرقلى زى ما اكون انا اهنته اكبر اهانة فى تاريخه المهنى كرجل عسكرى له سلطة
رد سيادته بقه وهو بيتكلم ببطء اوى وبيضغط على الحروف اوى
-- هايفعصها تحت ضروسه الغبى --
اسمع يا كابتن انا هنا بقالى 3 سنين فى الفندق ده ومر عليا زيك كده كتير اوى وان كنت فاكر ان دمك خفيف او صايع تبقى غلطان
وراح واقف من على الكرسى وهو بيقول
انا اسامة ابو الحمد ) والشركة كلها من اولها لاخرها تعرفنى وانت هنا تسمع كلامى وبس
انت فاهممممممممممممممممممممممممممم
انا : اسامة مين؟؟؟ ابو الحمد
وفرحان اوى امال لو كنت اسامة بن لادن بقه كنت فرقعت عيارين فى الهوا ولا ايه
وبعدين بقالك 3 سنين بقالك 5 شهور دى مشكلة شخصية محبش انا اتدخل فيها
وبالنسبة لدمى الخفيف و الصياعة انا مش هاعلق عليهم عشان مش عاوز ابتدى اول يوم ليا فى البلد دى فى اقسام البوليس
وبعدين اللى انا اعرفه انت انت زيك زيى زميلى ملكش اى سلطة عليا وسلامة هو اللى قايلى كده واى كلمة ملهاش لازمة صدقنى هايبقى يومنا مش لطيف بالمرة ماشى يا عم الامور
ورحت شادد كرسى وقاعد بكل بساطةةةةةةةةةةةةةةةةةةةةةةةة
ولمتابعة الجزء الاول بـ حلقاته الخمس اتفضل من هــــــنا
** ودلوقتى الحلقة الاولى من الجزء الثانى **
(- اول يوم طحن وفرم - )
كنا وقفنا عند الاخ ( سلامة ابو كرش) وهو بيقولى استنانى فى الباص اللى هايرحلونا فيه قصدى هايوصلنا الفندق اللى هاشتغل فيه
طلعت الباص بكل تفاؤل وانا ببتدى اول يوم ليا فى الغربة بقه
انا : سلامو عليكم يا شباب
الشباب : وعليكم السلام دا كان رد من واحد نايم فى اخر الباااااااااااااااااااااااااااااااص
انا : طب فين يا جماعة الناس اللى رايحة الفندق
واحد تقريبا مسطول : خير يا عم
انا : خير ان شاء الله اصل انا رايح معاهم
نفس المسطول : رايح فين هيا رحلة ( اه دا شكله مصدق انه مهم ولا ايه )
انا : لاء رحلة ايه يا راجل وانا بالبراشوت اللى انا لابسه ده بس دا الاستاذ سلامة اللى قالى انى هاروح الفندق
المسطول : طب اقعد لما نوصل ابقى انزل ورايا (دا عايشها اوى الكابتن بس ماشى )
وصلنا الفندق بالسلامة ولاحظت الاتى :
ان زمايلنا اللى كانوا شغالين باليل كانوا واقفين على الباب بره فى الشارع والجو قالب على ثلاجة 120 قدم
وكمان شكلهم زى ذئاب الجبل كل واحد منهم رافع الجاكت ولابس كوفيه و مقنفد على نفسه اوى
انا قلبى اتخطف بصراحة لان ده معناه انى هاقف مكانهم كده - يا صباح المرمطة هيا دى مكاتب الاستقبال اللى هانشتغل فيها زى ما قالولنا فى مصر ؟؟
نزلنا من الباص و الباص مشى ولقيت نفسى مع اتنين غيرى
الكابتن المسطول و واحد تانى شكله كده اسيوى ( ودى كانت اول مرة اعرف ان معانا فى الشركة اسيويين )
طبعا الكابتن المسطول ده كان بيتصرف بقيادية اوى اول ما نزل كالتالى :
عدل هدومه وشد نفسه اوى وكح حكتين
براكااااااااش جو زير --- go there -- يعنى روح هناك
لقيت الاخ الاسيوى راح جارى جرى على البوابة ووقف ولا اسد قصر النيل
انا طبعا واقف اتفرج زى الاهبل
بعد سيادة العميد قصدى الزميل بصلى وقالى : انت ايه اللى موقفك كده ما تروح على البوباة الخلفيه يلا وخد معاك جهاز
انا : جهاز ايه وفين البوباة الخلفية دى وهاعمل ايه انا على البوابة انا مش فاهم حاجة
الاخ الظابط : هو انت كنت شغال فين قبل كده
انا : فى شركة كمبيوتر
حضرة الامباشى : شركة كمبيوتر ايه؟؟؟ الشركة مش واخدة اى شركات كمبيوتر كأمن
انا : لا انا كنت شغال فى شركة كمبيوتر فى مصر بكل تلقائية
سيادة المخبر : وانا مالى ومال مصر انا بسالك قبل ما يجيبوك هنا فى الفندق كنت شغال فين؟؟
انا : مكنتش دا اول يوم شغل ليا وعشان كده مش عارف الهوا من العما
حضرة الكومستبل : اااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااه جديد سيادتك
ااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااه
( مش عارف ليه طلبت معاه ينهق لما قولتله انى جديد )انا : هو عيب انى اكون جديد ولا ايه ؟؟ انا ممكن اروح لو وجودى منرفز سيادتك يعنى
( وعلى فكرة اللى بيكلمنى ده لابس زيى بالظبط يعنى بالبديهة كده يبقى زميلى بس اقدم منى طبعا )
معالى امين الشرطة : لا يا اخويا ماتمشيش تعالى معايا
دخلنا مكتب مكتوب عليه ( الامــــن )
راح سيادته وبكل الاطة قاعد على المكتب و ماسك ورقة وقلم وسالنى
اسمك ورقمك وجنسيتك
ا
نا : اسمى هيثم .........الشاعر
ورقمى : 010 14.......
البيه المحقق : انت هاتهزر يا بنى رقم هويتك ايه؟؟
انا : اه طبعا بهزر مهزرش ليه ما انا حاسس انى واقع فى فيلم اسماعيل يس فى الكويت
رقم ايه انا اعرف حاجة؟؟؟ بقولك انا جدييييييييييد لسه السوليفان عليا اهو تقولى رقم هويتك
وبعدين كل واحد اكلمه يقولى اسمك ايه؟؟ هو انتم تايه منكم حد هنا ولا ايه؟
وبتسالنى عن جنسيتى ليه؟؟؟؟ شايفنى بتكلم ايه ؟؟؟ ولا لازم اعلق العلم على قفايا
طبعا انا عمال ارص الكلام ده كله وهو مبرقلى زى ما اكون انا اهنته اكبر اهانة فى تاريخه المهنى كرجل عسكرى له سلطة
رد سيادته بقه وهو بيتكلم ببطء اوى وبيضغط على الحروف اوى
-- هايفعصها تحت ضروسه الغبى --اسمع يا كابتن انا هنا بقالى 3 سنين فى الفندق ده ومر عليا زيك كده كتير اوى وان كنت فاكر ان دمك خفيف او صايع تبقى غلطان
وراح واقف من على الكرسى وهو بيقول
انا اسامة ابو الحمد ) والشركة كلها من اولها لاخرها تعرفنى وانت هنا تسمع كلامى وبسانت فاهممممممممممممممممممممممممممم
انا : اسامة مين؟؟؟ ابو الحمد
وفرحان اوى امال لو كنت اسامة بن لادن بقه كنت فرقعت عيارين فى الهوا ولا ايه
وبعدين بقالك 3 سنين بقالك 5 شهور دى مشكلة شخصية محبش انا اتدخل فيها
وبالنسبة لدمى الخفيف و الصياعة انا مش هاعلق عليهم عشان مش عاوز ابتدى اول يوم ليا فى البلد دى فى اقسام البوليس
وبعدين اللى انا اعرفه انت انت زيك زيى زميلى ملكش اى سلطة عليا وسلامة هو اللى قايلى كده واى كلمة ملهاش لازمة صدقنى هايبقى يومنا مش لطيف بالمرة ماشى يا عم الامور
ورحت شادد كرسى وقاعد بكل بساطةةةةةةةةةةةةةةةةةةةةةةةة
